Geranium – anginek

Jedna z moich ulubionych roślin doniczkowych – geranium czyli pelargonia o ozdobnych liściach, zwana także anginkiem i anginowcem.

Kwiaty przypominają kwiaty pelargonii, ale są niepozorne i, nie da się ukryć, nie są największą zaletą tej rośliny; dużo okazalsze są charakterystyczne, strzępiaste liście, które mają specyficzny, przyjemny zapach, z uwagi na zawartość olejków eterycznych.

Geranium nie wymaga specjalnej pielęgnacji – rośnie przy minimalnym nakładzie pracy. By zachować ładny pokrój rośliny należy uszczykiwać wierzchołki wzrostu, wtedy ładnie się rozkrzewi zamiast piąć się w wzwyż.

Nie dość, że przyjemne dla oka (i zmysłu powonienia), geranium ma jeszcze jedną zaletę – można go używać z korzyścią dla zdrowia:

• Liście geranium w medycynie ludowej stosowano na bóle ucha – zerwany liść należy zmiąć w kulkę i włożyć do ucha. Sposób może i prymitywny, ale skuteczny i godzien polecenia.
• Olejek eteryczny zawarty w liściach pomaga przy bólach głowy, działa antydepresyjnie, przeciwdziała bezsenności a także odstrasza komary.
• Wywar z liści znajduje zastosowanie przy chorobach skóry – egzemie, liszajach; kąpiele z dodatkiem wywaru z liści przynosi ulgę przy zapaleniu skóry (także AZS) z uwagi na działanie antyseptyczne.
• Wywar stosuje się również przy przeziębieniu, zapaleniu gardła, a także chorobach żołądka.
• Roślina znajduje zastosowanie do aromatyzowania ciast; osobiście próbowałam aromatyzować nią herbatę, ale nie weszło mi w nawyk – cytryna, sok malinowy czy imbir jednak lepiej mi smakują.

Drogą na skróty jest zaprzyjaźnienie się z olejkiem geraniowym, ale należy pamiętać, że olejki eteryczne są silne w działaniu i wymagają umiejętnego stosowania, ponadto powinny pochodzić od pewnego producenta jeśli mają być stosowane wewnętrznie. Osobiście nie mam zbyt dużego doświadczenia z olejkami eterycznymi, także z geraniowym – póki co mojej rodzinie z powodzeniem wystarcza geranium na parapecie.